Zondag 13 maart 2022.
Ik deed zojuist de ≠stemwijzer Amsterdam. Een hele lijst met vragen waar ik regelmatig niet het antwoord tussen vind wat ik zou willen geven. Veel te ongenuanceerd en ik kom uit bij een partij waar ik never nooit op wil stemmen. En nu denk je; wat heeft dit in hemels naam met patronen te maken?
Dit deed me denken aan al die keren dat een team zich onbewust laat beperken door een kleurcode. Ze noemen elkaar rood, groen, blauw of geel. En als ik hen er over aanspreek zeggen ze heel goed te weten dat die kleur niet allesbepalend is, maar ondertussen.
Van de week gebeurde het weer. Een vakgroep vraagt me om elkaar beter te leren aanspreken. Er is nogal wat gedoe onderling, maar een gesprek daarover gaan ze uit de weg. Het is me opgevallen, dat vooral teams die mij voor dit onderwerp uitnodigen, al eens “wat met kleuren” gedaan hebben. Ze weten wel hoe zijzelf en vooral de anderen in elkaar steken. “Ja, maar jij bent ook blauw”, zegt een “lekker directe” rode tegen een wat meer afwachtende collega. Die laatste kan fantastische rake beschouwingen geven aan het einde van een weinig constructieve discussie in een vakgroep vergadering. Maar daar ging deze opmerking van de rode niet over. Doorgaans worden kleur-labels niet als compliment geuit, maar als duiding van negatief geïnterpreteerd gedrag.
Als een team ergens moeite mee heeft, waarvan elkaar aanspreken een voorbeeld is, zijn ze vaak in één of meerdere patronen verstrikt. Patronen herkennen is vaak de eerste stap naar verbetering. Als je elkaar ophangt aan kleuren, sla je een gesprek over de onderlinge verschillen over. Het valt je wel op dat de ander er anders in zit, maar je labelt het (vaak gekscherend) als een kleurverschil en dat verklaart dan alles. Punt – volgend onderwerp. Als je dit een tijdje zo doet met elkaar, zal je inderdaad geen inhoudelijke discussies meer voeren en raak je met zijn allen in een impasse. Daarmee ontzeg je elkaar de mogelijkheid van de synergie van verschillende invalshoeken.
Het is lastig om ≠patronen zelf te ontdekken. Maar als je het gevoel hebt dat jullie stil staan als team, maatschap of vakgroep, terwijl er van alles te doen valt, denk hier dan eens over na.
Zie ook: teamcoaching.
Het patroon in dit voorbeeld: hoe meer er geschermd wordt met kleuren, hoe minder de nuance wordt besproken en hoe minder de nuance wordt besproken, hoe meer de verschillen zullen opvallen. Dan heb je grote kans dat het volgende patroon ook speelt: hoe minder er echt gecommuniceerd wordt, hoe meer aannames en overtuigingen er gaan leven, die een eigen leven gaan leiden en niet meer getoetst worden, waardoor iedereen zich steeds meer terugtrekt en het niet eens meer probeert.
Zo. Nu de nuance in de stemwijzer eens zien te doorgronden 😉
En als je even wilt overleggen over je eigen vakgroep, bestuur of team: bel me.
Gabrielle Vergroesen, 020 – 8896585 (kantoor) of 06 – 23260091
